Trądzik torbielowaty to choroba zapalna skóry o charakterze nawrotowym. Pojawia się u 70-95% nastolatków, natomiast coraz częściej dotyka ludzi dorosłych, zwłaszcza kobiet. Duży udział w jego powstawaniu mają nadmierny stres, zaburzenia hormonalne czy nieodpowiednia dieta. Jakie są przyczyny i jak radzić sobie z trądzikiem ludzi dorosłych?
Trądzik torbielowaty – przyczyny powstawania i sposoby leczenia
Ropne cysty na twarzy, torbiele ropne, bolesne krosty, grudkowe wypryski – objawy trądziku torbielowatego są różnie określane. Zmiany skórne dla tej odmiany trądziku są bardzo charakterystyczne. Jak rozpoznać trądzik torbielowaty? Jakie są jego przyczyny? I jak skutecznie leczyć trądzik ropny?
Trądzik torbielowaty (określany także jako grudkowo-cystowy lub popularnie jako: trądzik guzkowy, trądzik cystowy) to jedna z odmian trądziku, charakteryzująca się występowaniem ropnych torbieli, które wyglądem przypominają czyraki. To cysty ropne wypełnione żółtawą lub białawą treścią, płynem o charakterze ropnym lub ropno-krwistym.
W początkowym stadium widoczne są małe krostki z ciemniejszą krawędzią, które stopniowo wypełniając się płynem, zwiększają swoją wielkość. Występują pojedynczo lub w skupiskach, czasami dochodzi do zlewania się zmian skórnych i widoczna jest jedna większa cysta skórna. W chorobie, jaką jest trądzik guzkowo-torbielowaty, oprócz skórnych zmian ropnych występują także niewielkie czerwone krostki. Zbliżone wyglądem do wyprysków trądziku pospolitego.
Ropne cysty trądzikowe są bolesne podczas dotykania. Dojrzałe grudki ropne są nieco twardawe przy uciskaniu. Samoistne gojenie się ropnych torbieli jest trudne i długotrwałe, a po zmianach pozostają widoczne ślady i blizny. Trądzik torbielowaty najczęściej objawia się jako torbiele ropne na twarzy i bolesne cysty na ciele, przede wszystkim pod pachami i na pośladkach.
Trądzik torbielowaty – przyczyny
Winą za pojawienie się bolesnych ropnych krost należy obarczyć androgeny, męskie hormony płciowe. Z tego też względu trądzik torbielowaty częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Za to, czy rozwiną się objawy tego rodzaju trądziku, są w dużej mierze odpowiedzialne czynniki dziedziczne oraz stężenie hormonów w organizmie. Gdy dochodzi do zachwiania równowagi hormonalnej (np. w okresie dojrzewania) mogą pojawić się ropne torbiele trądzikowe nawet u osób, które dotychczas nie miały problemów z cerą.
Nasilenie zmian jest zależne w pewnym stopniu od odpowiedniej pielęgnacji skóry oraz higieny osobistej. Podobnie tryb życia i dieta mogą wpływać na produkcję i działanie hormonów, co z kolei przekłada się na przebieg choroby.
Trądzik torbielowaty nie jest chorobą zakaźną. Nie można się nim zarazić, dlatego nie ma obawy o przeniesienie choroby przy bezpośrednim kontakcie z chorą osobą. Ważne jest jednak zachowanie zasad higieny, szczególnie przy ropnych torbielach. Może bowiem dojść do nadkażenia bakteryjnego ropnych zmian. W takiej sytuacji przy ścisłym kontakcie może dojść do infekcji bakteryjnej.
Trądzik torbielowaty – leczenie
Jak poradzić sobie z trądzikiem torbielowatym? W jaki sposób leczyć ropne cysty? Z pewnością nie jest zalecane przekłuwanie pryszczy i wyciskanie zmian ropnych, należy także pilnować, aby nie drapać cyst. Nasilona pielęgnacja i stosowanie kosmetyków do skóry trądzikowej także niewiele dadzą, ponieważ trądzik torbielowaty ma przyczynę hormonalną. Z pewnością poprawią stan skóry i zapobiegną rozwojowi infekcji bakteryjnej zmian, jednak nie wpłyną na rozwój choroby.
Pierwszym krokiem w leczeniu trądziku torbielowatego jest zrobienie badań hormonalnych. Na ich podstawie dermatolog dopasuje najlepszą terapię i zaleci stosowanie leków. Leczenie schorzenia, jakim jest trądzik guzkowy, opiera się na stosowaniu miejscowym lub ogólnym leków steroidowych, retinoidów i izotretyoiny.
Zwykle terapia oparta jest na lekach z różnych grup, dobieranych w zależności od postępu leczenia. Leczenie jest długotrwałe – trwa zwykle kilka miesięcy, ale może się przedłużyć.
Czy makijaż pogarsza trądzik?
Trądzik, choć powszechnie kojarzony jest z burzą hormonalną w okresie dorastania, tak naprawdę dotyka całe mnóstwo osób niezależnie od wieku i płci. Fakt ten wynika z tego, że istnieją różne odmiany trądziku.
Niektóre z nich atakują dopiero osoby w wieku dojrzałym, jak np. trądzik różowaty. Pojawienie się tego schorzenia może mieć cały szereg przyczyn, od zaburzeń hormonalnych po niewłaściwą pielęgnację cery.
Może być też m.in. wynikiem zażywania określonych leków (trądzik polekowy) lub pracy w specyficznym środowisku (tak zwany trądzik zawodowy), kiedy pracownik narażony jest na bezpośredni kontakt z czynnikami drażniącymi.
Każdy typ trądziku wymaga konsultacji dermatologicznej i właściwie dobranych metod leczenia, ustalanych indywidualnie dla konkretnego przypadku.
Leczenie trądziku to jedno, ale co zrobić, aby w jego trakcie móc normalnie funkcjonować? Dla wielu osób, w szczególności kobiet, jedyną słuszną odpowiedzią jest makijaż.
Pochylmy się więc nad tym tematem. Czy makijaż pogarsza stan skóry i przyczynia się do powstawania coraz to nowych zmian trądzikowych?
Trądzik a samopoczucie
Ta kwestia tak naprawdę nie wymaga szerszego omówienia. Zdecydowana większość osób cierpiących na tę przewlekłą chorobę skóry boleśnie odczuwa jej skutki. Nie tylko pod względem fizycznym, ale także (a może przede wszystkim) psychicznym.
Widoczne, nieestetyczne zmiany na skórze, które z wyjątkowym uwielbieniem i uporem atakują twarz, są przyczyną silnego stresu, znacznego obniżenia samooceny i niejednokrotnie prowadzą do wycofania się z życia towarzyskiego.
Pomimo konsekwentnego leczenia choroby we współpracy z dermatologiem. Pomimo stosowania najróżniejszych metod i środków, trądziku nie da się zwalczyć z dnia na dzień.
Bywa, że cały proces rozciąga się w tygodniach, miesiącach, a nawet latach. W związku z tym trzeba zatroszczyć się również o wspomnianą psychikę.
Makijaż cery z trądzikiem różowatym bądź każdym innym, jest doraźnym środkiem, który pozwala na choćby chwilowe odetchnięcie z ulgą i wyjście do ludzi bez uczucia wstydu.
Trądzik a makijaż
Przy trądziku makijaż jest tematem wzbudzającym wiele kontrowersji. Z jednej strony makijaż zakrywający niedoskonałości zdecydowanie poprawia samopoczucie, podnosi samoocenę i tym samym realnie wpływa na jakość życia, a z drugiej strony może pogłębić problem, zatem tworzy się swoiste błędne koło. Ale czy na pewno?
Jasno należy powiedzieć, że makijaż skóry trądzikowej, wykonany przy pomocy niewłaściwie dobranych kosmetyków, rzeczywiście może w znacznym stopniu pogorszyć problem.
Obecnie jednak istnieją na całe szczęście fantastyczne preparaty, dedykowane cerze z trądzikiem, które nie tylko doskonale maskują mankamenty skóry, ale też wspierają proces leczenia.
Dobrej jakości podkłady niekomedogenne, fluidy i kremy są wolne od szkodliwych substancji, które podrażniają skórę, dobrze nawilżają, przez co hamują nadmierną produkcję sebum, chronią przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych.
Wszystko to ma niebagatelne znaczenie w pielęgnacji cery trądzikowej. Specjalne podkłady mineralne do cery trądzikowej, korektory oraz pudry są odpowiednio skoncentrowane, dają mocne krycie, dlatego nie trzeba nakładać ich w ogromnych ilościach.
Ponadto profesjonalne kamuflaże są bardzo trwałe (odporne m.in. na wodę i pot), dzięki czemu nie wymagają ciągłego poprawiania, które wiąże się z nakładaniem kolejnych warstw kosmetyku, a co za tym idzie, z obciążaniem skóry.
Oczywiście, kiedy tylko jest to możliwe, w domowym zaciszu warto unikać nakładania kosmetyków. Przed snem należy dokładnie zmyć makijaż przy pomocy środków przewidzianych do cery trądzikowej i zastosować specjalny krem lub inne preparaty lecznicze na noc.